Hoeveel talen worden er gesproken in Nieuw-Zeeland?
Nieuw-Zeeland is een diverse multi-etnische natie. Volgens de volkstelling van 2018 identificeert 51 procent van de bevolking zich als Europees, 34 procent als Māori, 14 procent als Aziatisch, 7 procent als Pacifisch volk, 1,3 procent als Midden-Oosters, Latijns-Amerikaans en Afrikaans, en 1,1 procent als afzonderlijke of meervoudige etnische affiliaties. Cultureel gezien heeft het land invloeden van veel verschillende plaatsen gezien, en de taalsituatie weerspiegelt een lange geschiedenis van immigratie.
Nieuw-Zeeland heeft twee officiële talen: Engels en Māori. Engels is de taal van het onderwijs, het bedrijfsleven en de overheidsadministratie, terwijl Māori de eerste taal is van veel inheemse Nieuw-Zeelanders. Er worden ook veel immigrantentalen gesproken in het land, waaronder Samoaans, Chinees, Hindi, Italiaans en Frans.
Sinds de jaren 1840 is Engels de belangrijkste taal in Nieuw-Zeeland. Tijdens de kolonisatie van het land werd het een vereiste voor immigranten die een stuk land wilden bemachtigen. Als gevolg hiervan moesten veel niet-moedertaalsprekers snel Engels als hun hoofdtaal aannemen, en dit heeft tot gevolg gehad dat het gebruik van sommige andere talen is afgenomen.
Tegenwoordig worden er naar schatting 125 talen gesproken in Nieuw-Zeeland, exclusief dialecten van het Engels. Naast Engels en Māori zijn de meest gesproken talen thuis Samoaans (3,5 procent van de huishoudens), Mandarijn (2,3 procent) en Frans (1,2 procent). Er is ook een aanzienlijk aantal Nieuw-Zeelanders die thuis meerdere talen spreken, van wie velen ouders hebben met een andere taalachtergrond.
Tot op heden is er geen officieel tweetaligheidsbeleid in Nieuw-Zeeland. In 2018 heeft de regering echter de New Zealand Sign Language Act aangenomen, die de New Zealand Sign Language (NZSL) officieel erkent als een van de drie officiële talen van het land, naast Engels en Māori. Het doel van deze wet is om gelijke erkenning en bescherming te garanderen voor de taal van de dove en slechthorende gemeenschap van het land.
Bovendien promoot de Education Amendment Act 2018 het leren van talen op scholen. Dit omvat het onderwijzen van te reo Māori – de Māori-taal. Het promoot ook het onderwijzen van andere talen, zoals Mandarijn, Samoaans en Frans.
Vreemdetalenonderwijs in Nieuw-Zeeland
Het taallandschap in Nieuw-Zeeland is in de loop van de tijd aanzienlijk veranderd. Engels blijft de belangrijkste instructietaal op scholen, maar er worden ook andere talen onderwezen. De afgelopen decennia is er steeds meer nadruk gelegd op het bieden van vreemdetalenonderwijs aan studenten.
Het ministerie van Onderwijs benadrukt het belang van talen voor de jongeren van Nieuw-Zeeland. Het erkent dat het vermogen om een andere taal te spreken onderwijskansen kan openen, de carrièremogelijkheden kan verbeteren en het begrip van andere culturen kan bevorderen.
Tegenwoordig zijn veel studenten in Nieuw-Zeeland ingeschreven voor taalcursussen op school. In 2020 waren meer dan 50.000 studenten van het basisonderwijs tot het hoger onderwijs ingeschreven voor taalprogramma’s in het hele land. De belangrijkste aangeboden talen zijn Frans, Mandarijn, Te Reo Māori, Spaans en Duits.
Het Ministerie van Onderwijs biedt ook certificering voor taalvaardigheid. Dit omvat nationale certificaten in talen, die worden toegekend aan studenten die aantonen een bepaalde taal te beheersen.
Taal wordt daarom in Nieuw-Zeeland steeds meer gezien als een belangrijk bezit, zowel sociaal als economisch. Door nieuwe talen te leren, kunnen burgers meer kennis opdoen, multicultureel worden en openstaan voor nieuwe ervaringen.
Taalonderhoud in Nieuw-Zeeland
Taalonderhoud is een belangrijk onderwerp geworden onder bepaalde gemeenschappen in Nieuw-Zeeland. De afgelopen jaren is er een gezamenlijke inspanning geweest om moedertalen in leven te houden. Dit omvat initiatieven op scholen en in gemeenschappen.
Te Tuhi o te Reo, de Māori Language Commission, werd in 1991 opgericht om de Māori-taal te promoten en te ontwikkelen. De commissie is betrokken geweest bij verschillende initiatieven, waaronder de ontwikkeling van taalprogramma’s voor schoolkinderen.
Het Ministerie van Onderwijs voert ook verschillende taalprogramma’s uit om het leren en gebruiken van minderheidstalen te promoten. Dit omvat het Ara Reo Māori-programma, dat financiering biedt voor tweetalige Māori-taalprogramma’s op scholen. Het financiert ook taalrevitaliseringsinitiatieven binnen gemeenschappen.
Het Waitangi Tribunal heeft ook een belangrijke rol gespeeld bij taalrevitalisering. Als onderdeel van het verdragsproces heeft het geholpen het culturele erfgoed van Māori-gemeenschappen te behouden. Dit omvat de oprichting van speciale Māori-taalcentra en de financiering van taalonderwijsinitiatieven.
Deze initiatieven bieden waardevolle ondersteuning voor taalbehoud in Nieuw-Zeeland. Door hun moedertaal te leren en te behouden, kunnen burgers hun culturele identiteit en banden met het verleden behouden.
Alleen Engelstalig onderwijs in Nieuw-Zeeland
Zoals besproken, wordt het merendeel van het taalonderwijs in Nieuw-Zeeland in het Engels gegeven. Dit vormt een probleem voor sprekers van minderheidstalen, die het moeilijk kunnen vinden om toegang te krijgen tot onderwijs in hun moedertaal.
Dit probleem is met name acuut voor Māori-sprekers, die hun taal alleen op bepaalde scholen leren. Als gevolg hiervan spreken veel Māori-kinderen hun moedertaal niet vloeiend en krijgen ze alleen les in het Engels.
Het ministerie van Onderwijs is op de hoogte van dit probleem en heeft stappen ondernomen om het aan te pakken. Het Nieuw-Zeelandse curriculum voorziet in het onderwijzen van te reo Māori op alle scholen, niet alleen op scholen die zijn aangewezen als Māori-immersiescholen.
Het ministerie heeft ook een Māori-eenheid opgericht om het onderwijzen van te reo Māori te ondersteunen. De eenheid biedt advies en begeleiding aan scholen en biedt middelen en materialen om het onderwijzen van de taal te ondersteunen.
Het officiële beleid van alleen Engelstalig onderwijs in Nieuw-Zeeland blijft echter in de meeste gevallen van kracht. Dit betekent dat voor veel sprekers van minderheidstalen de kans om hun moedertaal te leren beperkt is.
Meertaligheid en diversiteit in Nieuw-Zeeland
Ondanks de dominantie van het Engels in Nieuw-Zeeland, is het land nog steeds een zeer diverse en multi-etnische natie. Er worden meer dan 125 talen gesproken in Nieuw-Zeeland en veel burgers hebben meerdere taalachtergronden.
De taaldiversiteit van het land is zowel een uitdaging als een bron van kracht. Enerzijds kan het moeilijkheden opleveren, omdat niet alle burgers toegang hebben tot dezelfde taalbronnen. Anderzijds kan het spreken van meerdere talen nieuwe kansen bieden en begrip tussen verschillende bevolkingsgroepen bevorderen.
Naarmate het land blijft diversifiëren, zal meertaligheid belangrijker worden. Dit betekent dat taalonderwijs toegankelijker en inclusiever moet worden. Door meer mogelijkheden te creëren voor het leren van talen, kunnen Nieuw-Zeelanders meer kennis opdoen over de wereld waarin ze leven.
Taalgebruik en identiteit
Het leren van een taal kan ook het identiteitsgevoel van een individu beïnvloeden. Het spreken van een minderheidstaal kan een manier zijn om een gevoel van gemeenschap, verbondenheid en trots te brengen aan een bevolking.
Voor veel Nieuw-Zeelanders is het gebruik van taal een belangrijke manier om culturele identiteit te definiëren. Voor Māori-sprekers kan het spreken van te reo Māori hen bijvoorbeeld verbinden met hun verleden en een gevoel van verbondenheid met het heden geven.
Ook voor migranten kan het spreken van hun moedertaal hen helpen zich te vestigen en zich thuis te voelen in hun nieuwe omgeving. Door hun taal te behouden, kunnen immigranten hun culturele band met hun thuisland behouden.
Deze taal-identiteitsassociaties tonen het belang van taal in het leven van Nieuw-Zeelanders. Het kunnen spreken van een taal kan een bron van culturele kracht en trots zijn.
Conclusie
Hoewel Engels de belangrijkste taal is die in Nieuw-Zeeland wordt gesproken, is het land ook de thuisbasis van een groot aantal minderheidstalen. Door nieuwe talen te leren, kunnen individuen opener worden voor verschillende culturen en waardering krijgen voor diverse perspectieven. Taalonderwijs, evenals initiatieven om moedertalen te behouden en nieuw leven in te blazen, zijn daarom essentieel voor de voortdurende groei en welvaart van de natie.
