Vluchtelingen en hun reis naar Nieuw-Zeeland
De reis van vluchtelingen naar Nieuw-Zeeland is vaak lang en zwaar en kan jaren van fysieke en mentale uitdagingen met zich meebrengen. Elk jaar komen velen in het land aan met de hoop op een kans op een beter leven en de wil om zich te vestigen en een nieuw thuis te bouwen.
Onder het Vluchtelingenagentschap van de Verenigde Naties (UNHCR) maakt Nieuw-Zeeland deel uit van een wereldwijd netwerk van landen die zich hebben aangesloten bij de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en de verantwoordelijkheid delen om onderdak te bieden aan degenen die vervolging, conflicten en andere humanitaire rampen ontvluchten. In 2019 telde Nieuw-Zeeland 28.000 vluchtelingen en asielzoekers.
Over het algemeen kunnen mensen die als vluchteling worden beschouwd onder de UNHCR op twee manieren een aanvraag indienen om naar Nieuw-Zeeland te komen. Ten eerste kunnen ze een aanvraag indienen voor het UNHCR Resettlement Program, waar ze kunnen worden hervestigd vanuit een vluchtelingenkamp in het buitenland. Ten tweede kunnen ze ook toegang aanvragen via de Refugee Family Support Category van Nieuw-Zeeland, waarbij een familielid dat al in Nieuw-Zeeland woont hen sponsort voor toegang.
Voordat ze in Nieuw-Zeeland aankomen, voeren het ministerie van Business Innovation and Employment (MBIE) en Immigration New Zealand (INZ) grondige achtergrondcontroles en documentatiebeoordelingen uit. Zodra de asielzoeker succesvol is goedgekeurd, wordt de zaak van de asielzoeker doorverwezen naar het Nieuw-Zeelandse Rode Kruis, dat medische onderzoeken en vluchten voor de asielzoekers coördineert.
Zodra de asielzoekers in Nieuw-Zeeland aankomen, wordt er door het Rode Kruis hulp geboden om hen te helpen zich te vestigen. Dit proces omvat het regelen van huisvesting, kleding en voedsel, evenals het introduceren van asielzoekers in de sociale en juridische systemen in Nieuw-Zeeland. Ze geven ambtenaren ook informatie over hun cultuur, taal en behoeften.
In deze nieuwe omgeving worden vluchtelingen geconfronteerd met een andere reeks uitdagingen, zoals Engels leren, werk vinden en geaccepteerd worden in de gemeenschap. Met hulp van maatschappelijk werkers, loopbaanadviseurs en psychiaters krijgen ze hulp bij het vormen van de ondersteuningsnetwerken en het vinden van de ondersteunende diensten die ze nodig hebben.
De rol van de overheid bij hervestiging van vluchtelingen
De Nieuw-Zeelandse overheid biedt een reeks ondersteuningsmaatregelen om ervoor te zorgen dat vluchtelingen de beste kans krijgen op succesvolle hervestiging. De vestigingsdiensten zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat de ondersteuning die binnen vluchtelingengemeenschappen wordt geboden, cultureel passend is en voldoet aan de behoeften van individuele vluchtelingen. Dit omvat hulp bij het vinden van huisvesting, onderwijs, werkgelegenheid en taaltraining.
De overheid werkt ook nauw samen met hervestigingsagentschappen om hulp te bieden in de vorm van fondsen en middelen. Het New Zealand Refugee Resettlement-programma is de primaire verantwoordelijkheid van de overheid om vluchtelingen te helpen. Het programma biedt volledige medische, fysieke en psychologische ondersteuning aan de vluchtelingen en hun families.
Daarnaast biedt de overheid vluchtelingen toegang tot werkgelegenheid en onderwijs. Dit omvat het aanbieden van taallessen om te helpen met hun opleiding en betere arbeidsresultaten, en ook Engelse taalhulp om hen te ondersteunen bij het vinden van werk. Verder werkt de overheid samen met vluchtelingengemeenschappen om advies en ondersteunende diensten te bieden om sociale integratie te vergemakkelijken.
De overheid speelt ook een belangrijke rol bij het bepleiten van de rechten van vluchtelingen. Dit omvat het verstrekken van juridisch advies en vertegenwoordiging aan vluchtelingen en ervoor zorgen dat zij op de hoogte zijn van hun rechten onder de Nieuw-Zeelandse wet. Daarnaast biedt de overheid middelen en begeleiding bij het proces om een Nieuw-Zeelands staatsburger te worden voor vluchtelingen. De rol van niet-gouvernementele organisaties bij de hervestiging van vluchtelingen
Er zijn veel niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) en liefdadigheidsorganisaties betrokken bij de hervestiging en ondersteuning van vluchtelingen in Nieuw-Zeeland. Deze organisaties bieden advies, belangenbehartiging en ondersteuning rondom een reeks kwesties, waaronder werkgelegenheid, onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg, veiligheid en taalonderwijs.
De organisaties worden vaak geleid door vluchtelingenleiders en worden ondersteund door lokale en internationale vrijwilligers en donoren die bijdragen aan het bieden van broodnodige hulp en ondersteuning. Ze bieden ook veilige ruimtes voor vluchtelingen om samen te komen en ervaringen te bespreken en te delen in hun nieuwe gemeenschap. De organisaties bieden een verscheidenheid aan diensten, zoals juridisch advies, taal- en cultuurprogramma’s, belangenbehartiging, sociale activiteiten, mentorschap en counseling.
De ondersteuning die wordt geboden door organisaties zoals Refugee Services Aotearoa, het Mangere Refugee Resettlement Centre en het Nieuw-Zeelandse Rode Kruis gaat vaak verder dan alleen het hervestigingsproces zelf. Deze organisaties bieden vluchtelingengemeenschappen een gevoel van gemeenschap en verbondenheid, door middelen, vriendschap en assistentie te bieden via hun verschillende programma’s.
Deze organisaties helpen vluchtelingen bij het ontwikkelen van integratievaardigheden die nodig zijn om zich in hun nieuwe thuis te vestigen, en bieden hen toegang tot de kennis en middelen om door hun nieuwe omgeving te navigeren en een veilige toekomst voor zichzelf op te bouwen.
De uitdagingen waar vluchtelingen in Nieuw-Zeeland mee te maken krijgen
Ondanks de hulp die ze krijgen als ze in Nieuw-Zeeland aankomen, worden vluchtelingen nog steeds geconfronteerd met een reeks uitdagingen op hun weg naar integratie in het land. Deze omvatten taalbarrières, bureaucratische rompslomp en gebrek aan geschikte huisvesting, werkgelegenheid en opleidingsmogelijkheden.
Taal is vaak een van de grootste barrières waarmee vluchtelingen worden geconfronteerd bij het vestigen in Nieuw-Zeeland. Met de hulp van organisaties zoals het Mangere Refugee Centre, dat taallessen geeft, en niet-gouvernementele organisaties, kunnen vluchtelingen toegang krijgen tot middelen om hen te helpen de taal te leren en hen in staat te stellen gemakkelijker te integreren in de samenleving.
Financiële problemen, zoals gebrek aan spaargeld en middelen, komen ook vaak voor. Dit komt deels doordat veel vluchtelingen hun bezittingen en spaargeld achter zich hebben gelaten voordat ze in Nieuw-Zeeland aankwamen. Bovendien kunnen ze, eenmaal in Nieuw-Zeeland, moeite hebben om werk te vinden dat de kosten van levensonderhoud dekt en voldoende hervestigingsondersteuning biedt.
Problemen zoals racisme en vooroordelen zijn helaas ook aanwezig. Ondanks de multiculturele samenleving van Nieuw-Zeeland kunnen vluchtelingen discriminatie ervaren van de gemeenschappen waarin ze leven. Vluchtelingen kunnen problemen ondervinden op de arbeidsmarkt, waarbij sommige werkgevers terughoudend zijn om vluchtelingen aan te nemen vanwege vooroordelen over hun vaardigheden of culturele achtergrond.
De rol van lokale gemeenschappen bij de ondersteuning van vluchtelingen
Een van de krachtigste manieren waarop vluchtelingen en asielzoekers worden ondersteund tijdens hun vestigingsreis, is door de vriendelijkheid, het advies en de vriendschap van de lokale bevolking. Lokale gemeenschappen bieden vluchtelingen vaak een veilige plek om zinvolle relaties op te bouwen, steun te vinden en toegang te krijgen tot informatie en diensten die niet beschikbaar zijn bij de overheid of niet-gouvernementele organisaties.
Een prachtig voorbeeld hiervan zijn de inspanningen van het Refugee Benefit Network, een collectief van dienstverleners voor vluchtelingen, gemeenschapsgroepen, iwi, lokale overheden, bedrijven en individuen die samenwerken om een beter leven te creëren voor vluchtelingen in Nieuw-Zeeland. De organisatie werkt samen om het belangrijke integratieproces van vluchtelingen te ondersteunen door training, vrijwilligerswerk, belangenbehartiging en middelen te bieden.
Het werk van lokale gemeenschappen wordt vaak over het hoofd gezien als het gaat om het bieden van ondersteuning en hulp aan vluchtelingen. Door het leveren van middelen, training en diensten gaan deze groepen vaak op veel manieren verder dan de diensten die door de overheid of niet-gouvernementele organisaties worden geleverd, en helpen ze een inclusieve en gastvrije omgeving te creëren.
Conclusie
